Er zijn van die momenten dat me plotseling een licht opgaat.
Dingen die ik al heel lang recht onder mijn neus zag gebeuren, maar waar ik zo aan gewend was dat ze gebeurden, dat ik niet twijfelde aan hun bestaansrecht.

Onlangs echter, nam ik bij mezelf bepaalde patronen waar, die ik nooit als zodanig had herkend, en daarmee bedoel ik dat ik ze niet zag als patronen maar als dingen die ik gewoon gewend was zo te doen, zoals ik geleerd had om de dingen te doen en waarvan ik het vanzelfsprekend vond dat ze zo waren.

Natuurlijk hebben we bepaalde overtuigingen nodig als basis, een springplank of mee te beginnen van waar af we beslissingen kunnen nemen. Overtuigingen kunnen echter ook zeer bindend en verblindend werken en daarmee de openingen naar nieuwe mogelijkheden afsluiten, wanneer we ze niet zo nu en dan in twijfel trekken.
Sommige overtuigingen dragen ertoe bij dat we niet buiten onze grenzen gaan.Ze kunnen ons ook echter vasthouden en van verdere ontwikkeling afhouden.

Een patroon waar velen mee bekend zijn, is arachnofobie, ook wel: angst voor spinnen.
Nog afgezien van waar, wanneer en hoe deze angst zich ontwikkeld, vinden veel mensen spinnen gewoon eng en zijn niet in staat ze aan te raken. Spinnen veroorzaken een zekere angst.

Deze angst neemt een bepaalde ruimte in in het dagelijks leven. Toch zullen er maar weinig mensen zijn die er aktief iets aan doen. In plaats daarvan ‘leert men ermee leven’, op die manier een patroon ontwikkelend wat ‘angst voor spinnen’ integreerd in het dagelijks bestaan.

Dit, terwijl het relatief gezien eigenlijk simpel is om van angsten af te komen. Hypnose, ‘kloppen’, gedrags therapie, zelf-reflectie, allemaal manieren die het leven, naast spinnen, ook te bieden heeft en waarvan sommige technieken maar weinig investering vragen. Zelfs even heel simpel een spin vasthouden kan al effectief zijn, vooropgesteld natuurlijk dat de angst ongegrond is en dat je niet een ‘zwarte weduwe’ of andere giftige spin tussen duim en wijsvinger houdt.

‘Maar waarom zou ik iets doen aan mijn angst voor spinnen’ kan je je afvragen. ‘Zolang ze niet in de buurt komen vind ik het wel goed zo’.

En dat is nu precies het punt. Dingen ontwijken, de confrontatie uit de weg gaan, zijn zaken die niet alleen tijd kosten en ruimte in beslag nemen, maar ook een zeker deel van je dagelijkse energie voorraad consumeren. Stel je eens voor dat je een energie quotum hebt van 100% gelijk aan 10 uur per dag en dat daarvan slechts 2% gespendeerd wordt aan het alert zijn op mogelijke spinnen. Dat staat gelijk aan 12 minuten per 10 uur. Op jaarbasis is dat 12 minuten maal 365 is 4380 minuten, ofwel 73 uur, hetgeen op neerkomt op 3 hele dagen of 7.3 dagen van 10 uur energie, waarin je bezig bent met angst voor spinnen. Denk je eens in hoe je die tijd anders zou kunnen gebruiken en waarmee!

Naast het feit dat het bevrijdend en daarmee belonend werkt om van een angst af te komen, opend het ook toegang naar nieuwe mogelijkheden; mogelijkheden die we niet kunnen zien zolang we nog in het patroon van de angst zitten. Ik kan mezelf voor de gek houden en zeggen dat ‘zo toch ook prima gaat’, maar het punt is dat ik pas kan zien wat ik niet had durven dromen, wanneer ik over mijn angst heen ben. Dat is de beloning van verandering.

In haar boek ‘Werken met energetische geneeskunde’ geeft Donna Eden een verassend simpele oefening die ‘Slapen Kloppen’ wordt genoemd, waarbij zowel de linker als rechter slaap wordt beklopt met een affirmatie. In deze video presenteerd Donna Eden zelf deze techniek, in het Engels ‘Temporal Tap’ genoemd.